Luki układu okresowego. Pierwiastki transuranowe cz. III
Najtrwalszy z ośmiu znanych izotopów berkelu, 2/‘7Bk, ma okres pół- trwania około 7000 lat, podczas gdy okres półtrwania najtrwalszego spośród 11 izotopów kalifornu, 2:jlCf, wynosi 660 lat.
Najtrwalszy z ośmiu znanych izotopów berkelu, 2/‘7Bk, ma okres pół- trwania około 7000 lat, podczas gdy okres półtrwania najtrwalszego spośród 11 izotopów kalifornu, 2:jlCf, wynosi 660 lat.
Innego dowodu na istnienie izotopów u pierwiastków niepromienio- twórczych dostarczyły badania J. J. Thomsona (1913) nad tzw. promieniami anodowymi. Promienie te, wykryte przez Goldsteina (1886), powstają w rurce próżniowej po przyłożeniu do niej napięcia elektrycznego i biegną w kierunku od anody ku katodzie. Jeśli w tej ostatniej przewierci się szereg wąskich otworów, promienie anodowe przenikają […]
Jak wiadomo, można napotkać stany przejściowe pomiędzy stałym i ciekłym (np. szkło w wyższej temperaturze). Podział substancji na stałe i ciekłe na podstawie powyższego kryterium mechanicznego nie jest więc ścisły.
Ramsay ze współpracownikami zdołali wyodrębnić radon i oznaczyć szereg jego własności fizycznych (por. tabl. 32). Badacze ci stwierdzili też, że gaz ten pod względem chemicznym jest zupełnie bierny i opiera się działaniu nawet najenergiczniejszyeh czynników. Radon powinien więc być zaliczony do rodziny helowców.
Jak tego dowodzi zbadanie pierwotnych produktów elektrolizy, w kwasach jako kationy występują atomy wodoru, a w zasadach i solach — atomy metali, jako aniony zaś w kwasach i solach — reszty kwasowe, a w zasadach — grupy wodorotlenowe, OH. W najprostszym przypadku cząsteczka elektrolitu rozpada się na dwa jony o ładunkach przeciwnych co do znaku, […]
Odkrycie pozytonów, będących odpowiednikami elektronów o przeciwnym znaku ładunku, nasunęło myśl o istnieniu analogicznych odpowiedników protonów, tzw. antyprotonów, czyli cząstek o masie protonu, lecz obdarzonych ładunkiem ujemnym. Cząstki takie zostały otrzymane, zresztą w małej liczbie, przez bombardowanie płytki miedzianej protonami o bardzo dużej energii (S e g r ś i współpracownicy, 1955). Są one jeszcze […]
Na przykład uran I (Lat. 92, c.at, 238) wysyła promienie a dając początek uranowi XŁ (1. at. 90, c.at. 234) ten wskutek emisji promieni [3 przechodzi w uran X2 (l.at. 91, c.at. 234), który ze swej strony również ulega przemianie !3 dając uran II znów o Lat, 92, lecz mający w porównaniu z uranem I […]
Jeśli wszystkie pierwiastki, należące do naturalnych szeregów promieniotwórczych rozmieści się w układzie okresowym zgodnie z prawami przesunięć Soddy’ego i Fajansa, to okaże się, że na niektóre miejsca układu przypadnie nie po jednym, a po kilka pierwiastków, mających oczywiście tę samą liczbę atomową, lecz różne ciężary atomowe. Porównanie własności chemicznych takich pierwiastków wykazało, że są one […]
Dokładniejsze obliczenia, oparte na rachunku prawdopodobieństwa, a dotyczące przenikania cząstek a przez materię, doprowadziły Rutherforda do wniosku, że wymiary cząstek elementarnych, z których zbudowane są atomy, są rządu 10_ l-—10—13 cm, a więc są znikomo małe wobec wymiarów samych atomów (10 cm). Z obserwacji zaś produktów rozpadu substancji promieniotwórczych (cząstek u i !i) wynika, że […]
Cząsteczki położone na granicy pomiędzy dwiema fazami znajdują się w innych warunkach, aniżeli cząsteczki umieszczone w głębi fazy jednolitej. W tym drugim przypadku cząsteczka jest otoczona równomiernie ze wszystkich stron przez cząsteczki sąsiednie, tak iż działanie sił między cząsteczkowych nawzajem się znosi. Natomiast otoczenie cząsteczki w warstwie granicznej nie jest równomierne, có powoduje odmienne jej […]
Wszystkie wymienione metody badania budowy kryształów promieniami X wymagają koniecznie użycia względnie dużego dobrze uformowanego kryształu badanej substancji. Zbadanie budowy substancji dro- bnokrystalicznych którąkolwiek z tych metod jest więc niemożliwe. Pozbawiona tej wady jest metoda proszkowa Dęby e’a i Scherrera (1917). W metodzie tej stosuje się substancję badaną w postaci drobnoziarnistego proszku, sprasowanego w niewielką […]
Przejście od układu jednofazowego do dwufazowego (np. przez oziębienie pary wodnej do pojawienia się wody ciekłej) pociąga za sobą obniżenie zmienności: układ dwufazowy jest tylko jednozmienny, tzn. tylko jeden czynnik może być zmieniany dowolnie (np, temperatura). Natomiast wszystkie inne zmienne, więc także i ciśnienie, pod jakim ciecz i para współistnieją w stanie równowagi trwałej, jest […]
Poza stworzeniem trwałych podstaw pod naturalny system klasyfikacji pierwiastków chemicznych, zachowany w swych ogólnych zarysach do chwili obecnej, układ okresowy Mendelejewa oparty na ciężarach atomowych pogłębił wiedzę o pierwiastkach chemicznych w kilku kierunkach.
Obok tych niezaprzeczalnych poważnych sukcesów układ okresowy w postaci nadanej mu przez Mendelejewa wykazał również pewne braki i niejasności, które zdołano usunąć dopiero na podstawie teorii Bohra.