Monthly Archives Marzec 2015

Rozpad danego pierwiastka promieniotwórczego odbywa się z szybkością zależną od ilości jego w badanym preparacie. Inne czynniki natomiast, jak temperatura, ciśnienie, naświetlanie, pole magnetyczne lub elektryczne itp., a także rodzaj połączenia chemicznego, w jakim się pierwiastek znajduje, pozostają bez najmniejszego wpływu. Stała szybkość rozpadu jest wielkością charakterystyczną dla danego rodzaju atomów. Zwykle jednak zamiast tej stałej podawany jest tzw. okres półtrwania (okres połowicznego rozpadu) pierwiastka promieniotwórczego, tzn. czas, w ciągu którego ilość pierwiastka w badanym preparacie zmniejsza się do połowy ilości początkowej.

Promień pierwotny równoległy do osi 2 monokryształu film-próbka 52 mm zewnętrznej następuje takie rozszczepienie promienia na wiązkę przechodzącą i odbitą. Poszczególne wiązki odbite od różnych płaszczyzn interferują ze sobą. Wzajemne ich wzmocnienie może nastąpić tylko wtedy, gdy różnica drogi promieni interferujących równa jest całkowi- tej wielokrotności długości fali. Z rysunku 72 można odczytać, że różnica drogi dwu wiązek odbitych na sąsiednich płaszczyznach sieci przestrzennej wynosi:

Stała h mająca wymiar działania (erg sek) nosi nazwę stałej Plancka lub też kwantu działania. Jej wartość liczbowa wynosi 6,624 10—27 erg sek.