Identyczny układ prążków promieni X

We wzorze tym stała Ryz ma wartość prawie dokładnie równą stałej Rydberga ze wzoru Bohra (§ 70), z uwzględnieniem różnicy mas atomowych. Od wzoru (VIII,13) przedstawiającego długości fal prążków serii L y m a n a w widmie wodorowym (§ 71) różni się on jedynie występowaniem współczynnika (Z l)2. Podobnie we wzorze na długość fal prążków widm iskrowych układów jednoelektronowych (He+, Li2- itd.) występuje kwadrat ładunku jądra Z2. Jedynka, zmniejszająca wartość Z w nawiasie we wzorze Moseleya, pochodzi stąd, że działanie ładunku jądra na elektron wchodzący na poziom pierwszy jest osłabione przez obecność drugiego elektronu na tym poziomie. Długość fali prążka La dla różnych pierwiastków da się według Moseleya przedstawić wzorem: (Y111,20)

Ze wzoru tego wynika, że prążek La zawdzięcza swoje powstawanie przeskokowi elektronu z poziomu trzeciego na drugi. Wartość stałej stojącej w nawiasie obok Z jest znacznie większa niż dla Ka, co jest oczywiste, zważywszy iż liczba elektronów otaczających jądro na poziomach drugim i pierwszym i ekranujących ładunek jądra jest o wiele większa niż w poprzednio rozważanym przypadku.

Identyczny układ prążków promieni X, jaki występuje u wszystkich pierwiastków, dla których widmo to dało się otrzymać, przemawia bardzo przekonywująco za słusznością tezy o jednolitym dla wszystkich pierwiastków ogólnym planie budowy atomu.