You are here: Home > Bez kategorii > Fazy. Stany skupienia cz. II

Fazy. Stany skupienia cz. II

Jak wiadomo, można napotkać stany przejściowe pomiędzy stałym i ciekłym (np. szkło w wyższej temperaturze). Podział substancji na stałe i ciekłe na podstawie powyższego kryterium mechanicznego nie jest więc ścisły.

Znaczne zagęszczenie materii, a więc duża gęstość, mała ściśliwość oraz szereg innych własności cieczy upodabnia je do substancji stałych. W odróżnieniu od tego gazy, badane pod niezbyt dużymi ciśnieniami, odznaczają się bardzo nieznaczną gęstością i dużą ściśliwością. Istotną jednak cechę gazów, odróżniającą je od cieczy i substancji stałych, stanowi nieograniczona dążność do zajmowania jak największej objętości. Substancje stałe lub ciecze natomiast w stałej temperaturze mogą zajmować tylko określoną objętość maksymalną. Nie można wypełnić naczynia gazem częściowo, gdyż rozejdzie się on zawsze po całym naczyniu, wypełniając je równomiernie w stanie bardziej rozrzedzonym. W swoim dążeniu do nieustannego zwiększania objętości gaz wywiera na ścianki naczynia ciśnienie tym większe, im mniejszą zajmuje objętość.

Przejście substancji z jednego stanu skupienia w drugi (substancji stałej w ciecz, cieczy w gaz) odbywa się w stałej 'temperaturze (temperatura topnienia, temperatura wrzenia). Temperatura przemiany zależy zresztą od ciśnienia, pierwsza w nieznacznym stopniu, druga bardzo silnie. Możliwe jest też przejście substancji stałej bezpośrednio w stan gazowy (sublimaeja). Przejście substancji stałej w ciecz i cieczy lub substancji stałej w gaz wymaga doprowadzenia pewnych ilości ciepła (ciepło topnienia, parowania lub sublimacji). Podczas zmiany stanu skupienia w kierunku odwrotnym ta sama ilość ciepła zostaje wydzielona (ciepło krzepnięcia, kondensacji).

Leave a Reply