Luki układu okresowego. Pierwiastki transuranowe cz. II

W późniejszych latach otrzymano szereg dalszych izotopów neptunu i plutonu, z których na szczególną uwagę zasługuje 2Np o okresie półtrwania 2,25- 106 lat, powstający drogą następujących-przemian:

Stwierdzone też zostało występowanie plutonu w rudach uranowych w stosunku Pu : U = 1 : 1014. Dalsze prace prowadzone w tym samym kierunku, głównie przez szkołę Seaborga, doprowadziły w latach 1944 i następnych do otrzymania dalszych pierwiastków „transuranowych” o liczbach atomowych 95 (ameryk, Am), 96 (kiur, Cm), 97 (berkel, Bk), 98 (kaliforn, Cf), 99 (einstein, Es), 100 (ferm, Fm), 101 (mendelew, Md) i 102 (nobel, No). Pierwszy z nich powstaje w przemianie p z izotopu plutonu JJPu, otrzymywanego przez bombardowanie uranu helionami o bardzo dużej energii:

Ameryk ulega przemianie « z okresem półtrwania 458 lat. Dalszy jego rozpad daje następujący łańcuch przemian. Od tego miejsca szereg ten przechodzi w szereg (4n + 1), podany w § 110.

Jeszcze trwalszy jest izotop Am, wysyłający promieniowanie a z okresem półtrwania 8800 lat. Bombardowanie izotopu plutonu 2:50Pu szybkimi helionami prowadzi do powstawania dwóch izotopów kiuru, 242Cm i 240Cm, w reakcjach: 2Pu (atn) Cm i Pu (a,3») 2«Cm.

Oba one również wysyłają promienie « z okresami półtrwania odpowiednio 5 miesięcy i 26,8 dni. Spośród otrzymanych dotychczas 13 izotopów kiuru najtrwalszy, 247Cm ulega połowicznemu rozpadowi w ciągu ponad 4 107 lat. Drogą podobnych przemian powstają z ameryku i kiuru dalsze pierwiastki transuranowe, berkel i kaliforn (Seaborg i współpracownicy, 1950).