Monthly Archives Lipiec 2017

Najtrwalszy z ośmiu znanych izotopów berkelu, 2/‘7Bk, ma okres pół- trwania około 7000 lat, podczas gdy okres półtrwania najtrwalszego spośród 11 izotopów kalifornu, 2:jlCf, wynosi 660 lat.

Innego dowodu na istnienie izotopów u pierwiastków niepromienio- twórczych dostarczyły badania J. J. Thomsona (1913) nad tzw. promieniami anodowymi. Promienie te, wykryte przez Goldsteina (1886), powstają w rurce próżniowej po przyłożeniu do niej napięcia elektrycznego i biegną w kierunku od anody ku katodzie. Jeśli w tej ostatniej przewierci się szereg wąskich otworów, promienie anodowe przenikają do przestrzeni poza katodą, gdzie mogą być poddane badaniom (rys. 79). Są one niewidoczne dla oka, mają nieznaczną tylko zdolność przenikania przez materię, zaczerniają kliszę fotograficzną.

Jak wiadomo, można napotkać stany przejściowe pomiędzy stałym i ciekłym (np. szkło w wyższej temperaturze). Podział substancji na stałe i ciekłe na podstawie powyższego kryterium mechanicznego nie jest więc ścisły.

Ramsay ze współpracownikami zdołali wyodrębnić radon i oznaczyć szereg jego własności fizycznych (por. tabl. 32). Badacze ci stwierdzili też, że gaz ten pod względem chemicznym jest zupełnie bierny i opiera się działaniu nawet najenergiczniejszyeh czynników. Radon powinien więc być zaliczony do rodziny helowców.

Jak tego dowodzi zbadanie pierwotnych produktów elektrolizy, w kwasach jako kationy występują atomy wodoru, a w zasadach i solach — atomy metali, jako aniony zaś w kwasach i solach — reszty kwasowe, a w zasadach — grupy wodorotlenowe, OH. W najprostszym przypadku cząsteczka elektrolitu rozpada się na dwa jony o ładunkach przeciwnych co do znaku, lecz równych co do wartości liczbowej. Takim elektrolitem jest np. NaCl, dający jeden kation Na i jeden anion Cl o równych liczbowo ładunkach elektrycznych. Takie natomiast elektrolity, jak CaClj, rozpadają się na jon dodatni Ca i dwa aniony Cl, takie same, jak powstałe z NaCl. Ponieważ. zaś suma algebraiczna wszystkich ładunków musi być równa zeru, wynika stąd, że dodatni ładunek jonu Ca jest liczbowo dwukrotnie większy od ujemnego ładunku jonu Cl, a tym samym i od dodatniego ładunku jonu Na. W podobny sposób można stwierdzić, że ładunek jonu SO4 jest dwukrotnie większy od ładunku jonu Cl itd. Dla zaznaczenia znaku i wielkości ładunku jonów umieszcza się z prawej strony u góry odnośnego symbolu znak (+) lub ( ), poprzedzony odpowiednią liczbą. Można też zastąpić znak (+) kropką, znak (—) przecinkiem. Tak więc symbol NaT lub Na' oznacza nie atom, ale kation sodowy symbol Ca2+ lub Ca”

Odkrycie pozytonów, będących odpowiednikami elektronów o przeciwnym znaku ładunku, nasunęło myśl o istnieniu analogicznych odpowiedników protonów, tzw. antyprotonów, czyli cząstek o masie protonu, lecz obdarzonych ładunkiem ujemnym. Cząstki takie zostały otrzymane, zresztą w małej liczbie, przez bombardowanie płytki miedzianej protonami o bardzo dużej energii (S e g r ś i współpracownicy, 1955). Są one jeszcze mniej trwałe od mezonów.