Werner znajduje potwierdzenie swojej teorii w fakcie, że chlorek sześcioamminoplatynowy w roztworze wodnym odszczepia 4 jony Cl“ i tworzy kation [Pt(NH3)6]+, co można stwierdzić na podstawie pomiarów przewodnictwa elektrycznego oraz reakcji z solą srebrową, która strąca wszystkie jony Cl“ w postaci nierozpuszczalnego osadu AgCl. W miarę odszczepiania cząsteczek amoniaku z zespolonego kationu wchodzą na ich miejsce jony Cl-, wskutek czego maleje ładunek jonu zespolonego i zmniejsza się liczba wolnych jonów Cl“. Ujawnia się to m. in. przez zmniejszone przewodnictwo roztworu (rys. 45). W chlorku dwuamminoplatynowym wszystkie jony chlorkowe zostają włączone eto kompleksu otaczającego jon centralny, dlatego związek ten w roztworze prawie nie przewodzi prądu. Roztwór tworzy też osad z solami srebrowymi nie natychmiast, lecz dopiero po dłuższym czasie. Przez dalsze wprowadzanie do kompleksu anionów Cl- na miejsce obojętnych elektrycznie cząsteczek NH3 kompleks przybiera ładunek ujemny i otrzymany związek znów jest elektrolitem.
Jeśli chodzi o określenie liczby miejsc w wewnętrznej sferze związku zespolonego, jaką mogą zajmować atomy lub rodniki wielowartoś- ciowe, to na podstawie składu ilościowego takich związków Werner stwierdza, że pojedyncze atomy wielowartościowe (O, S, N) zajmują zawsze tylko jedno miejsce, są więc koordynacyjnie równoważne atomom i rodnikom jednowartościowym (Cl, NOa) oraz cząsteczkom o wartościowościach wysyconych (H20, NH3). Natomiast rodniki wielowartościowe złożone z kilku atomów mogą zajmować w kompleksie jedno lub też więcej miejsc.
Wobec tego, że mniejsza liczba koordynacji 4 spotyka się przeważnie u pierwiastków o małych atomach (B, C, N), Werner wnioskuje, że o wartości tej liczby decydują przede wszystkim względy przestrzenne. Atomy lub grupy należące do pierwszej sfery dążą do rozmieszczenia się dokoła atomu centralnego w sposób najbardziej symetryczny. W przypadku liczby koordynacji 4 zajmują one więc naroża regularnego czworościanu, w którego środku znajduje się atom centralny, lub też kąty płaskiego kwadratu z atomem centralnym pośrodku. W związkach zaś o liczbie koordynacji 6 ligandy tworzą regularny ośmiościan dokoła atomu centralnego.
Leave a reply