Obok promieniowań 3 i Y, spotykanych również u naturalnych pierwiastków promieniotwórczych, występuje u sztucznych pierwiastków najczęściej promieniowanie pozytonowe. Promieniowanie a stwierdzono jedynie w odosobnionych przypadkach.
Prócz wymienionych przemian znaleziono u sztucznie otrzymanych pierwiastków jeszcze jeden rodzaj przemiany, stwierdzony też później u niektórych słabo promieniotwórczych pierwiastków naturalnych:
Jl8La, a być może i rj0V — tzw. wychwyt K. Polega ona na wchłanianiu przez jądro atomu jednego elektronu z powłoki elektronowej {przede wszystkim z pierwszego poziomu, oznaczanego dawniej jako poziom K). W wyniku tej przemiany powstaje nowy rodzaj atomów, którego liczba atomowa jest o jednostkę mniejsza niż u pierwiastka wyjściowego. W nowym atomie na opróżnione miejsce na poziomie K przeskakują elektrony z powłok dalszych, dając początek promieniowaniu rentgenowskiemu serii K. Na przykład:
W różnych przemianach jądrowych mogą powstawać izotopy tego samego pierwiastka o jednakowej masie atomowej, lecz różniące się własnościami promieniotwórczymi. Zjawisko to, zwane izomerią jądrową, obserwować można np. na dwóch izotopach srebra o masie atomowej 106. Jeden z nich powstaje w przemianie (a, n) z Rh lub w przemianie (p, n) z ]°LPd. Ulega on przemianie K z okresem półtrwania 8,2 dnia i przechodzi w !jPd. Drugi z izotopów srebra, powstający z ’JgCd w przemianie (n, p) lub z Ag w przemianie (n, 2n), ma okres półtrwania 24,3 minuty i wysyła pozytony (+Je), dając w wyniku Pd.
Leave a reply