Własności chemiczne wody. Hydraty cz. II

Zdolność łączenia się wody z różnymi substancjami wykorzystuje się do osuszania gazów, czyli usuwania z nich pary wodnej. W tym celu przepuszcza się je przez rurki lub wieże w rodzaju przedstawionych na rysunkach 14 i 15, napełnione substancją zdolną do pochłania- nia pary wodnej, o niezbyt wielkim rozdrobnieniu (dla umożliwienia przepływu gazu). Jako najczęściej stosowanego osuszacza używa się w laboratorium bezwodnego chlorku wapniowego, CaCl2, który chłonie wodę tworząc hydrat CaClj 6H2O. W przypadku zastosowania tlenku wapniowego tworzy się wodorotlenek: CaO + HaO = Ca(OH)2.

Równocześnie zostaje pochłonięty dwutlenek węgla z utworzeniem węglanu: CaO + C03 = CaC03. Najskuteczniejszym środkiem osuszającym jest pięciotlenek fosforu, P2O5, dający z wodą kwas fosforowy, HPO3. Niekiedy przepuszcza się osuszany gaz przez płuczkę (rys. 10) napełnioną stężonym kwasem siarkowym, który również chciwie łączy się z wodą.

Stosując ten czy inny środek osuszający, należy zwrócić uwagę, czy nie reaguje on z samym gazem suszonym. NADTLENEK WODORU, H202 Ciężar cząst. 34,016, tt. = “0,89°C, tw. (28 mm Hg) = 69,7°C, dc (w 0°C) = 1,465 g/cm.