1961 rok i konferencja w Montrealu

Wykrycie cięższych izotopów tlenu ma dość duże znaczenie teoretyczne. Właśnie tlen ze swym ciężarem atomowym, przyjętym dokładnie za 16, stanowił bowiem podstawę skali ciężarów atomowych. Skoro się okazało, że pierwiastek ten składa się z trzech rodzajów atomów, powstaje wątpliwość, czy za jednostkę ciężarów przyjmować nadal 1/16 przeciętnego ciężaru atomowego tlenu, czy też 1/16 ciężaru atomowego tylko samego izotopu lpO. W tej nowej skali przeciętny ciężar atomowy tlenu wyrazi się liczbą 16,004 zamiast jak dotychczas 16,00000. Rozróżnia się więc obecnie dwie skale ciężarów atomowych: dotychczasową „chemiczną”, opartą na podstawie śrO = 16,00, oraz „fizyczną”, przyjmującą 160 = 16,00. Różnica jest wprawdzie niewielka (około 0,025°/o), może mieć jednak znaczenie w dokładnych obliczeniach (por. § 113). W praktyce chemicznej stosuje się nadal skalę dotychczasową .

W sierpniu 1961 r. na konferencji w Montrealu (Kanada) Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) uchwaliła przyjąć za podstawę nowej jednolitej skali mas atomowych masę najpospolitszego naturalnego izotopu węgla 12C = 12,0C00. Analogiczna uchwała została powzięta jeszcze w roku 1960 przez Międzj narodową Unię Fizyki Czystej i Stosowanej (IUPAP). Nowa tablica mas atomowych przeliczonych na tę skalę (z uwzględnieniem niektórych najnowszych prac doświadczalnych z tej dziedziny) umieszczona jest na końcu książki.

W kolumnie 3 podano przeciętne („praktyczne”) ciężary atomowe Ciężary atomowe izotopów uszeregowano według ich procentowej zawartości w danym pierwiastku i podano w liczbach zaokrąglonych. Bkr niektórych pierwiastków podano procentową zawartość niektórych izotopów w mieszaninie.