You are here: Home > Bez kategorii > Egipt prekursorem w dziedzinie chemii?

Egipt prekursorem w dziedzinie chemii?

Dość obszerną znajomość procesów chemicznych spotyka się też u ludów cywilizowanych Dalekiego Wschodu — Chińczyków i Indusów.

Z Egiptu wiedza chemiczna przeniknęła do innych ludów starożytnych, przede wszystkim do Greków, od których później przejęli ją Rzymianie. Bardzo wcześnie pojawiają się też w filozofii greckiej poglądy na samą istotę materii i jej przemian. Poglądy te nie powstały jednak drogą indukcji z zaobserwowanych faktów doświadczalnych, lecz były owocem oderwanych spekulacji filozoficznych.

Podług filozofów greckich VI—V stulecia p.n.e, cały świat materialny zbudowany jest z jednej pramaterii. Thales z Miletu za taką pramaterię uważał wodę. Heraklit — ogień, Anaximenes — powietrze. D e m o k r y t (V w.) twierdził, że wszechświat składa się z niepodzielnych cząstek pramaterii, „atomów”, będących w ciągłym ruchu. Atomy różnią się między sobą wielkością i kształtem przez ich łączenie i rozpad powstają różne rodzaje materii. Empedokles (około roku 440 p.n.e.) przyjmował, że materia utworzona jest z czterech „elementów”: ognia, powietrza, wody i ziemi. Różne jej rodzaje powstają przez łączenie się tych elementów w różnych stosunkach.

Naukę o elementach przejął i rozwinął Arystoteles ze Stagiry, najznakomitszy filozof starożytności (384—322 p.n.e.), Według Arystotelesa elementy stanowią rozmaite formy tej samej pramaterii, wykazujące różne własności podstawowe. Jako takie Arystoteles przyjmował ciepło, zimno, suchość i wilgotność. Tak więc: ogień jest ciepły i suchy, powietrze jest cieple i wilgotne, ziemia jest zimna i sucha, woda jest zimna i wilgotna.

Leave a Reply