Symetria kryształów. Układy krystalograficzne cz. III

Stopień symetrii kryształu zależy od rodzaju i liczby występujących w nim elementów symetrii. Na podstawie stopnia symetrii można wszystkie kryształy zaszeregować do 32 klas krystalograficznych, połączonych w 7 układów według sposobu ułożenia osi współrzędnych, stosowanego w analizie matematycznej form krystalicznych. Układy te są następujące:

– 1) układ regularny o trzech równorzędnych osiach współrzędnych, przecinających się pod kątami prostymi

– 2) układ tetragonalny (czworokątny) o trzech osiach wzajemnie prostopadłych, z których dwie są równorzędne, a trzecia inna

– 3) układ rombowy o trzech nierównorzędnych osiach nawzajem prostopadłych

– 4) układ jednoskośny o trzech osiach różnych, dwóch kątach prostych pomiędzy osiami, a trzecim kącie ukośnym

– 5) układ trójskośny o trzech osiach różnych i wszystkich kątach ukośnych

– 6) układ heksagonalny (sześciokątny) o czterech osiach, z których trzy równorzędne leżą w jednej płaszczyźnie i przecinają się pod ką- tami 120 , a czwarta — inna — jest do nich prostopadła oś czwarta jest osią symetrii sześciokrotnej (lub trzykrotnej)

– 7) układ trygonalny (trójkątny) ma identyczny rozkład osi jak układ heksagonalny, lecz oś czwarta jest tutaj osią symetrii trzykrotnej.

Omówione charakterystyczne cechy układów krystalograficznych zestawione są w tablicy 24 i ponadto przedstawione graficznie na rysunku 62 a — /.