Zgodnie z teorią równoważności masy i energii…

Zgodnie z teorią równoważności masy i energii (por. § 7) ubytkowi masy towarzyszy wydzielenie równoważnej ilości energii, którą można obliczyć ze wzoru Einsteina. E = wic, gdzie c — prędkość światła w próżni.

Dla powyższego przykładu otrzymuje się: E = 0,03026 9 1020 = 2,7 1019 erg = 6,5 10a kcal/g-at. Jeśli się weźmie pod uwagę, że ilości ciepła wydzielające się podczas zwykłych, nawet najbardziej egzotermicznych przemian chemicznych są rzędu kilkudziesięciu lub co najwyżej kilkuset kcal/mol, łatwo będzie można zrozumieć, jak olbrzymie zasoby energii potencjalnej zawarte są w jądrach atomowych.

Dla charakterystyki jądra atomowego dzieli się defekt masy przez liczbę nukleonów zawartą w jądrze: A = zy + – MA. Z+ N gdzie Z i N oznaczają liczbę protonów i neutronów w jądrze, pin — odpowiednio ich masy, MA — masę atomową danego izotopu. Tak obliczone wartości „względnego” defektu masy ?1 dla niektórych rodzajów atomów podano w ostatniej kolumnie tablicy 31. Przedstawiono je również graficznie na rys. 85.

Defekt masy dla neutronu i protonu jest oczywiście równy zeru, w miarę wzrostu liczby nukleonów w jądrze defekt ten rośnie z początku szybko, potem coraz wolniej. Dla liczby nukleonów około 52 (Cr) krzywa przechodzi przez płaskie maksimum, po czym powoli opada.